Φράπα!

Σήμερα που βρήκα χρόνο είπα να γράψω (καλύτερα να "αντιγράψω" γιατί ποιος κάθεται στις μέρες μας να γράφει ολόκληρα κείμενα :P) κάποια πράγματα για τον αγαπημένο φραπέ που τυχαίνει (οχαχα) να απολαμβάνω αυτή τη στιγμή.

Ο φραπές λοιπόν ή φραπεδιά ή φράπα ή φραπεδούμπα ή φραπόγαλο (αν περιέχει γάλα) είναι ένα Ελληνικής επινόησης αφρώδες ρόφημα. Συγκεκριμένα η ονομασία φραπεδιά χρησιμοποιείται για να δώσει περισσότερη γκλαμουριά κ χλιδή, στην ήδη θεική ονομασία του φραπέ. Τέλος, όσον αφορά τη λέξη frappé, πρέπει να πούμε ότι είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος ή ανακατεμένος.

Αν κ ο φραπές έχει επικρατήσει να πίνετε το καλοκαίρι λόγω πιο αραχτής ατμόσφαιρας, εγώ ένα έχω να πω: Η φραπεδιά είναι ιδεολογία και πίνεται παντού κ πάντα, είναι θέμα image. O ζεστός ή χλιαρός (γαλλικός) καφές είναι για τους φλώρους. Και άστε, δε θα μιλήσω καν για καπουτσίνο κ άλλες τέτοιες αηδίες!

Η φραπεδιά πρέπει υποχρεωτικά να πίνεται εκτός του χώρου εργασίας καθώς και εκτός της προσωπικής οικίας του καθενός και να συνοδεύεται από την ημι-ξαπλωτή στάση του σώματος με τα πόδια να βρίσκονται σε ψηλότερο επίπεδο από αυτό του κεφαλιού.



Χαρακτηριστικά του:

• Μια σωστή φραπεδιά πρέπει να έχει πάντα καλαμάκι. Το καλαμάκι δείχνει άνεση γιατί δε σε αναγκάζει να σκύβεις για να πιεις τον καφέ, είναι μια εφεύρεση κατά της κούρασης και της περιττής σπατάλης ενέργειας. Επίσης σου δίνει τη δυνατότητα να ανακατεύεις κάθε λίγο το περιεχόμενο του ποτηριού. Το ανακάτεμα του φραπέ είναι μέτρο χλίδας και πρέπει να γίνεται με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο. Ειδικά αν συνοδεύεται από μαύρο γυαλί και τα πόδια πάνω στις καρέκλες, το ανακάτεμα προσθέτει πολλά στο status του καθενός φραπεδοκατακτητή.

• Η πρώτη και η τελευταία ρουφηξιά της φραπεδιάς είναι ιερή. Η όλη κίνηση όπου σπας το καλαμάκι, το βάζεις στο στόμα αργά και αισθησιακά και βλέπεις την καφέ ρευστή μάζα να ανεβαίνει και να πλησιάζει στη στοματική σου κοιλότητα, αποτελεί μια ιεροτελεστία που αξίζει όσο λίγες.

• Η σωστή η φραπεδιά πρέπει απαραίτητα να περιέχει παγάκια. Τα παγάκια, πέρα από τη δροσιά που παρέχουν, κάνουν το ανακάτεμα περισσότερο ζωντανό και δυνατό. Και μην αναφέρουμε πάλι τα περί σημασίας ανακατέματος...

• Ο φραπές πρέπει να είναι πάντα γλυκός (η έστω μέτριος). Αυτό είναι αναντίρρητο αξίωμα και όποιος διαφωνεί σε αυτό τον παίρνει. Αν θέλει κάποιος να πιει πικρό καφέ να πιει ελληνικό. Δε θα ανεχτώ από κανέναν να καταστρέφει το image του απόλυτου μη αλκοολούχου ροφήματος. Αυτό επιστημονικά δίνεται από την ηρεμία και τη γαλήνη που παρέχει η γλυκόζη στον ανθρώπινο οργανισμό. Γιατί όταν πίνεις καφέ πρέπει να είσαι αραχτός και άνετος.

• Τέλος, επιβάλλεται να πίνεται σε ψηλό, λεπτό και κυλινδρικό ποτήρι., έχει αποβάλλει κακές συνήθειες τύπου 9-5, είναι άτομο γενικώς.
  
  

Φραπές κ Οργανισμός:

Φήμες λένε (δηλαδή υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία) ότι ο Φραπές έχει στους Έλληνες την επίδραση που είχε το μαγικό φίλτρο στους Γαλάτες και τον Αστερίξ. Μάλιστα ο ίδιος ο Πανοραμίξ είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι βασικό συστατικό του μαγικού φίλτρου ήταν ο Φραπές. Τους δίνει δηλαδή απίστευτη ενέργεια και υπεράνθρωπη δύναμη με την οποία μπορούν να νικήσουν κάθε πιθανό εχθρό. Η επίδραση του Φραπέ περνάει όμως γρήγορα και χρειάζεται αμέσος ανεφοδιασμός.

Ιστορικές Μαρτυρίες:

Είναι γνωστό ότι η ασύλληπτη νίκη του Ελληνικού Στρατού επί της Φασιστικής Ιταλίας στην μάχη του 1940 ήρθε χάριν στην χρήση του Φραπέ. Η Μετέπειτα νίκη των Γερμανών Ναζί ήρθε καθώς αυτοί ανέκοψαν την τροφοδοσία Φραπέ των Ελλήνων εισάγοντας στην χώρα τεράστιες ποσότητες απο τρύπια καλαμάκια ή τρυπώντας τα ήδη υπάρχοντα καλαμάκια με τα υπερσύγχρονα για τότε οπλα τους. Έτσι κατάφεραν να νικήσουν προσωρινά τους Έλληνες μέχρι αυτοί να προμηθευτούν κι άλλο Φραπέ.

Ο Φραπέ στην Αρχαία Ελλάδα ήταν το ποτό στο οποίο οφείλονται οι νίκες κατα πολυάριθμων εχθρών.